Στις μέρες
μας
αντιμετωπίζεται
σαν ένα
παραμύθι που οι
ομαδάρχες
έχουν σαν
παράδοση να
λένε στα μικρά
παιδιά για να
τα τρομάζουν
αλλά μερικά
χρόνια
χρόνια πρίν
κάποιοι
πίστευαν
πραγματικά οτι
ήταν αλήθεια(ίσως
ακόμη και σή-
ιμερα το
πιστεύουν αλλά
κανείς δεν το
παραδέχεται.
Πέντε παιδιά με
τον ομαδάρχη
τους έιχαν
κανονισεί να
πάνε εκδρομή σε
ένα δάσος
κοντά στην
κατασκήνωση.Ξεκίνησαν
το απόγευμα
έτσι ωστε να
είναι πίσω σε
τέσσερις
με πέντε ώρες
που θα
σκοτείνιαζε(το
καλοκάιρι η
μέρα είναι
μεγαλύτερη απο
οτι το
χειμώνα).Η
ομάδα των πέντε
παιδιών με τον
αρχηγό τους
συνάντησαν μιά
άλλη ομάδα με
κορίτσια απο
μία άλλη
κατασκήνωση
και κάθησαν να
φάνε μαζί.Ο
ομαδάρχης
ξεχάστηκε με
το να μιλάει με
την ομαδάρχησα
και η ώρα
πέρασε τόσο
γρήγορα που δεν
κατάλαβαν για
πότε
σκοτείνιασε.
Και οι δύο
ομάδες
φοβόντουσαν να
περπατήσουν
νυχτιάτικα στο
δάσος και έτσι
αποφάσισαν
να κοιμηθούν σε
ένα ξέφωτο και
το πρωί θα
επέστρεφαν
αμφότεροι στις
κατασκηνώσεις
τους. Όταν τα
παιδία
κοιμήθηκαν οι
ομαδάρχες
πήγαν μια βόλτα
και τα παιδιά
ξύπνησαν
μερικά λεπτά
αργότερα απο
ένα ουρλιαχτό.Όταν
σηκώθηκαν
βρήκαν τους
ομαδάρχες τους
κρεμασμένους
με ένα γάντζο
σε ένα δέντρο.Το
σόκ ήταν πολύ
μεγάλο και όταν
γύρισαν πίσω
μόνα τους την
επόμενη μέρα
ζητούσαν να
πάνε σπίτια
τους.
Την επόμενη το
ράδιο ανέφερε
πως το ίδιο
βράδυ ένα
ζευγάρι απο
νεαρά άτομα
βρέθηκε άγρια
δολοφονημένο
σε ένα
αυτοκίνητο.Η
γυναίκα είχε
βιαστεί και το
κεφάλι του
άντρα έιχε
κομματι- αστεί
απο ένα
μεταλλικό
αντικείμενο
σαν γάντζο.Απο
τότε κανείς απο
την
κατασκήνωση
δεν
επιτρέπεται να
πάει στο δάσος
και στην
κατασκήνωση(που
λέγεται οτι
ήταν διάσημη)
έγινε ένα είδος
περίφραξης και
έξω απο αυτήν
κανεις δεν
επιτρεπόταν να
πάει.
Φυσικά το όνομα
της
κατασκήνωσης
δεν έγινε ποτέ
γνωστό.Αυτός ο
Αστικός Θρύλος
πολλές φορές
ακούγεται και
σαν ένα νεαρό
ζευγάρι άγρια
δολοφονημένο
απο έναν
άγνωστο με
γαντζο αλλά το
γεγονός
καλύφθηκε τόσο
κάλα που κανέις
δεν ξέρει για
τους νεκρούς
ομαδάρχες και
για την ιστορία
όπως συνέβη
στην
κατασκήνωση.
